De illis qui assident homini a tergo
Qui intrant in hominis affectiones et cogitationes, assident a tergo, infra et supra, propius et remotius, qui a tergo ubi lumbi, illi intrant in cogitationis ejus affectiones, et illi cum semel ad hominem veniunt, non relinquunt illum usque ad mortem, sunt illi qui sunt in ejus affectione dominante. Qui superius assident remote aliquantum, qui sunt plures, illi intrant in hominis cogitationes; et qui proxime paene sub occipitio, intrant in ejus loquelam, sic ut homo ab illis, et ex illorum quasi sono loquatur; haec ab experientia.
